Orka’s, noorderlicht en herfstkleuren vanaf de Antigua in Noord-Noorwegen

Het zeilschip de Antigua beschouwen we bij Askja eigenlijk als ‘ons’ zeilschip! Twaalf jaar geleden is Askja als eerste begonnen met het inhuren van het schip voor twee 16-daagse reizen met als doel rond Spitsbergen te varen. En met succes want deze reizen met de Antigua zijn nog steeds ongekend populair, zowel in binnen- als buitenland.

De Antigua is van oorsprong een vissersschip dat al meer dan een halve eeuw in Europa vaart. In 1993 is het schip omgebouwd tot een elegant, sfeervol en karakteristieke driemaster. De stijlvolle inrichting valt direct in de smaak bij onze gasten. De hutten zijn comfortabel en hebben allemaal een eigen douche, wastafel en toilet. Er zijn 8 standaard hutten met een stapelbed en als je wat meer ruimte wilt kun je ook kiezen voor een comforthut met twee beneden bedden.

Na haar avonturen bij Spitsbergen vaart het schip traditiegetrouw weer terug naar Friesland, naar haar thuishaven in Franeker. En onderweg organiseren we dus deze 9-daagse reis met de Antigua, vanuit Tromsø in Noord-Noorwegen.

Al vanuit het vliegtuig zag ik dat de eerste sneeuw gevallen was in Tromsø. Het stadje is gebouwd op een eiland en ligt ingeklemd tussen de bergen. Als het even kan kies dan voor een raamplek want het uitzicht over de omgeving is magnifiek! De sneeuw zorgde wel voor heel gladde straten en wegen in het stadje dus is het raadzaam om anti-slip mee te nemen voor onder je schoenen. Op mijn vrije dag was het stralend mooi weer. Tijdens de vlucht had ik mijn medereizigers al ontmoet en we namen de tijd om een prachtige wandeling te maken naar de top van de berg Storsteinen. Van hieraf zagen we de Antigua al liggen in de haven! Tromsø is een moderne stad, de grootste stad in Noord-Noorwegen en biedt zowel cultuur als natuur. Je kunt je hier voor een paar dagen dus prima vermaken.

De entree op de Antigua verrast me iedere keer weer. Er volgt een warm welkom door de bemanning, de salon is gezellig en de eerste maaltijd is al een feestje. Ook de groep is leuk en bestaat uit een interessante mix van mensen die samen of alleen deze trip gaan ondernemen. Maar ook dat maakt niet uit want tijdens een reis als deze ben je nooit alleen. De eerste briefing volgt, Rolf Stange is onze expeditieleider en een zeer kundige. Hij vertelt hoe de reis er ongeveer uit zou kunnen zien, afhankelijk van weer en wind. En we wijken direct van het programma af want Rolf heeft geruchten gehoord dat er orka’s gespot zijn rond Skjervøy! En daarvoor moeten we ongeveer 50 mijl naar het noorden varen. De orka’s volgen de grote stromen haring waardoor hij weet waar ze ongeveer te vinden zijn. De hele nacht varen we naar het noorden, tegen 06.00 uur gaat zelfs de motor uit en varen we onder zeil verder. Na het ontbijt duurt het niet lang meer of we zien de eerste orka’s! Scherpe, hoge rugvinnen steken uit het water en we zien zelfs ook twee bultruggen! Na een bezoekje aan Skjervøy varen we weer verder en al tijdens het eten zien we de eerste vleug noorderlicht. Een onverwacht mooie start van de reis.

Over het eten wil ik ook wat vertellen…. De chef was Piet, hij kookt voor zo’n 50 personen in een keukentje van misschien zo’n 12m2 de heerlijkste gerechten. Er werden voor iedereen genoeg verse broodjes gebakken voor het ontbijt, manden vol stonden er op het buffet. Daarna maakt hij een warme lunch klaar en in de middag staat er altijd een versgebakken cake of koekjes op de tafel. Het diner bestaat uit een uitgebreide keuze van verschillende gerechten. En er is altijd een heerlijk dessert natuurlijk.

De reis gaat verder in zuidelijke richting. Het weer is prachtig, bijna warm. We krijgen een zeil-instructie van Chantal en direct daarna laat kapitein Mario weten dat we de zeilen kunnen zetten en zo varen we naar Harstad. Ondertussen krijgen we uitleg van Rolf en Sarah over het fotograferen van het noorderlicht, niet onbelangrijk natuurlijk. Na de lunch brengt een bus ons naar het lokale museum en het bijbehorende oude kerkje, waar we meer leren over de geschiedenis van de Lofoten.  Na middernacht vertrekken we weer en komen in een gebied waar de Antigua nog niet eerder is geweest: de Ofoten. We leggen aan in Skarberget waar het een beetje regent. Maar dat is niet erg. We maken een wandeling hoog boven de kust, we wandelen over kale rotsen en gladde stenen en hebben een schitterend uitzicht over de omgeving die met haar prachtige herfstkleuren indrukwekkend is. We zien niets anders dan besneeuwde bergen in de verte en je ziet iedereen genieten van het moment.

In de middag zetten we koers naar Tranøy, waar het een enorme uitdaging was om aan te leggen. De harde wind, de stroming en de beperkte ruimte aan de kade maakten het voor kapitein Mario niet makkelijk. Maar gelukkig houdt hij van uitdagingen en heeft hij met zijn ervaring en met de hulp van de crew, de boegschroef en het bakboord anker het schip prima op haar plek gekregen.

Tranøy is een bijzonder plaatsje waar heel veel kunst te vinden is. De lokale bevolking legt ieder jaar geld bijeen om kunst in te kopen en er loopt een wandelroute door het dorpje langs deze kunstwerken. We lopen over zandstrandjes, over rotsen, in tuinen en op heuvels. Daarnaast ligt het dorpje schilderachtig in de omgeving. Het is hier zo mooi dat we hier nog een dagje extra blijven om alles te kunnen bekijken. De wandeling naar de Tranøy Fyr, de karakteristieke vuurtoren, was ook de moeite waard. Eén van de gasten heeft hier zelfs een duik genomen in het koude water!

De wind is wat afgenomen en we kunnen tegen lunchtijd weer verder varen. Bijna gelijk als we Tranøy verlaten hijsen we de zeilen weer om richting Svolvær te gaan. De zeilen geven het schip wat meer stabiliteit in de hoge golven wat voor sommige gasten erg prettig is. Het licht en de luchten zijn fantastisch, de zon komt achter donkere wolken vandaan en zonnestralen verlichten de wilde golven. We kunnen er geen genoeg van krijgen en waaien flink uit deze reis.

In Svolvær staat een bus klaar die ons in een uurtje tijd naar het Polar Light Center van Rob en Threes brengt. Dit is een Nederlands echtpaar dat dit bijzondere centrum begonnen is omdat ze hun passie  voor het noorderlicht graag met anderen willen delen. Rob heeft een groot aantal instrumenten gebouwd die het noorderlicht kunnen voorspellen. Tijdens zijn presentatie houdt hij nauwlettend de groene curve op zijn computer in de gaten. En ja hoor, de curve slaat uit en we snellen met z’n allen naar buiten en zien gewoon het noorderlicht! Het is nog niet heel helder maar het is er wel en sommigen van ons kunnen het ook heel goed op camera vastleggen. Tegen middernacht zijn we weer terug op het schip en blijven een aantal van ons nog even hangen in de salon voor een drankje in de bar.

Een volgend hoogtepunt dient zich aan, we varen naar het meest bekende en schilderachtige fjord in de Lofoten, het Trollfjord. De wind is inmiddels gaan liggen en er staan nauwelijks golven. Bergwanden toornen hoog boven ons uiten boven ons vliegen zee arenden, de grootste roofvogel in Europa met een spanwijdte van meer dan twee meter.  Zo glijdt de Antigua rustig het fjord binnen. Omdat het zo rustig is besluit kapitein Mario dat het speeltijd is! We maken met zijn allen een zodiac tocht door het fjord. Maar niet alleen voor de gasten is het speeltijd, ook de bemanning geniet! Met zijn allen klimmen ze op de boegspriet en wordt er een groepsfoto gemaakt. Sommigen nemen het ervan en maken ook een rondje met de zodiac. En Mario zelf? Hij trekt zijn wetsuit aan, pakt zijn waterboard en geniet even volop van het moment. De gasten die willen mogen de mast in, uitgerust met harnas natuurlijk. Voor Koen een lang gekoesterde wens die in vervulling gaat!

Het klapstuk van de avond is het afscheidsdiner dat een avond eerder gepland is vanwege de weersomstandigheden. Het werd een onvergetelijk diner gevolgd door een warme afscheidsspeech van de kapitein.

Het laatste pareltje van deze reis dat we bezoeken is Nusfjord, één van de oudste en best bewaarde vissersplaatsjes. Er leven 31 mensen, de gebouwen gaan terug tot 1820. Het dorpje is in dezelfde stijl gebouwd die zo typerend is voor de Lofoten: rode huisjes op palen, je ziet bruggen en rekken om de kabeljauw te drogen. Het is er schilderachtig mooi, ook omdat de zon zo prachtig schijnt op de gele gebouwen en rode daken. We maken met een paar mensen weer een wandeling waar ik nog met veel enthousiasme aan terugdenk. Het oude visserspaadje loopt dwars door de natuur die ook weer getooid is in prachtige herfstkleuren en brengt ons naar weer een andere woeste rotskust. We klauteren over rotsen, springen over beekjes, zakken in de modder weg maar wat maakt het uit. Het was een super gave wandeling aan het einde van deze onvergetelijke reis.

De reis eindigt in Bodø, het weer is miezerig en koud. Tijd om naar huis te gaan. De Antigua vertrekt ook vrijwel direct voor haar thuisvaart naar Friesland. Een onafgebroken tocht van zo’n twee weken als alles meezit!

Bekijk de noorderlichtreis met de Antigua naar de Lofoten hier.

Sarah Gerats en Rolf Stange, dank voor jullie uitgebreide verslag van de reis!