Natuurlijk Alaska: hobbelen door de ‘Middle of Nowhere’

De komende dagen staan er twee spectaculaire ritten op het programma: die over de onverharde Denali Highway en die over de in nog slechtere staat verkerende McCarthy Road. Beiden staan ze al jaren op mijn bucketlist, want met een reguliere huurauto mag je er niet komen. Echter ben ik nu op pad met onze groepsreis Alaska Natuurlijk waarbij we met een speciale bus rijden die verzekerd is voor het rijden op dit soort wegen.

Denali Highway
De Denali Highway maakt het mogelijk om door het Alaskaanse binnenland te reizen van pak ‘em beet Cantwell naar Paxson. Op deze manier sla je Fairbanks over, het bespaart je een dag rijden. Beide plaatsjes zijn niet meer dan een stip op de landkaart en bestaan uit slechts een handjevol gebouwen. Bij Denali Village kopen we nog snel een kop koffie en een broodje en niet veel later is het hobbelen geslagen. Gelukkig is het een relatief droge periode en is de weg in prima staat. De fireweed staat al deels in bloei en af en toe prikt de zon door het wolkendek. De reisleider bestuurt de bus met trailer behendig over de Denali Highway. Ineens zien we een busje aan de linkerkant stil staan, het blijkt dat er een eland met jong in een meertje langs de kant van de weg staat. Ogenschijnlijk trekt ze zich weinig van ons aan en duikt af en toe met haar kop onder water op zoek naar voedsel. Iedereen krijgt de kans om foto’s te maken en niet veel later vervolgen we onze weg.

Even verderop stoppen we bij de Alpine Creek Lodge, één van de weinige gebouwen aan de Denali Highway. Het is een heerlijk authentiek Alaskaanse plek: quads staan op de oprit, er hangen huiden aan de muren en overal hangen foto’s van de jacht en het noorderlicht. Ik maak een praatje met de eigenaren die me vertellen over hun leven hier in de ‘middle of nowhere’. Mooi man!

We vervolgen onze weg en aan de linkerkant doemen de ijsvelden van de uitlopers van de Alaska Range op. In de verte liggen gletsjers als de Susitna Glacier en Maclaren Glacier, zo ver de wildernis in dat je er anders dan te voet nooit kunt komen. Niet veel later steken we de Delta River over en zijn we op het verharde deel van de Denali Highway aan gekomen. One down, one to go!

McCarthy Road 
De volgende dag is het tijd voor een rit over de legendarisch McCarthy Road. Wie op maandagavond kijkt naar Edge of Alaska, zal deze route ongetwijfeld bekend voorkomen. Het is de enige weg die door de wildernis van het Wrangell St. Elias National Park naar de gehuchten Kennicott en McCarthy leidt.

Na het ontbijt in Hotel Chitina, een voormalig bordeel, is het tijd om te vertrekken naar de wildernis van Wrangell St. Elias NP. De vorige keer dat ik hier was reisde ik per bushplane, deze keer dus per bus. Net na Chitina stoppen we bij de Copper River, waar lokale vissers met hun fish wheels zalm proberen te vangen. Ik herinner me nog de Copper River Red Salmon die ik ooit at, niet te versmaden! De vissers vertellen graag over hun leven in Alaska en laten hun materiaal en vangst zien. Dit alles onder het toeziend oog van met sneeuw bedekte vulkanen die in de verte opdoemen.

De weg hobbelt en doorkruist bijzonder fraaie landschappen. De oude spoorlijn duikt zo her en der nog op door het wegdek heen en dan ineens is er een hutje aan de rechterkant van de weg. Tijd voor koffie en ijs! Heel toepasselijk bestel ik een ‘Rocky Road’ ijsje: chocolade ijs met kleine marshmellows erin, heerlijk! Het is inmiddels lekker warm en hiermee doe ik de vaak gehoorde opmerking ‘het is toch altijd koud in Alaska’ te niet. In mijn t-shirt geniet ik van de zon op het ‘terras’ oftewel een oude, verrotte picknick bank. You just gotta love Alaska!

Zo’n anderhalf uur later komen we aan bij de footbridge over de rivier en is mijn reis over de  spectaculaire McCarthy Road ten einde gekomen. Vanaf hier mogen de auto’s niet verder en word ik opgehaald door een busje van mijn hotel. Ik straal, want ik ben weer in mijn geliefde Wrangell St. Elias National Park aangekomen, mijn favoriete stukje Alaska. De komende dagen staan in het teken van het verkennen van deze bijzondere plek. Meer daarover lees je in dit blog.