Hoe overleef ik koffie in Alaska?

Amerikaanse koffie en ik, het is nooit een gelukkig huwelijk geweest. Met de komst van Starbucks veranderde dat, laat ik niet overdrijven, een heel klein beetje. Als ik me over de veertig bijsmaken en honderd verschillende toppings heen zette, moest ik toegeven: best te doen. Maar jongens (en meisjes), een simpele ristretto, is het teveel gevraagd? Een gewone cappuccino, zonder karamel en niet per halve liter, kan dat? Moeilijk. Want de Amerikaanse keuken wordt gedreven door grote happen, snel thuis. En door de onweerstaanbare en totaal overbodige drang om elke koffie te individualiseren: Roze Cotton Candy Frappuccino, Blonde Flat Whites, Hazelnut Bianco Latte, Coconut Mocha Macchiato. Gek word je ervan. Hadden de Italianen al niet de perfecte koffie gecreëerd? Gewoon een goede koffie, dat is genoeg.

Maar nog altijd is het vrij lastig om in Alaska goede koffie te vinden. Maar eerlijk is eerlijk: het is de laatste jaren wel aan het veranderen. Starbucks in Anchorage sloot haar deuren, dus second-best dreigde even van de kaart te verdwijnen. En toen liep ik tegen de Kaladi Brothers aan. Nooit van gehoord? Ik ook niet. Waar een grote staat groot in blijkt te zijn: Alaska’s eigen koffiemerk. Fresh roasted in Alaska, moedigen ze je aan om het te proberen. Ik las eerst Freeze roasted in Alaska, maar dat bleek een Freudiaanse vergissing. In 1984 begonnen met een koffiekar in de straten van Anchorage, in een tijd dat er verder nog één hotdogverkoper op straat te vinden was. Maar in de winter een straatkarretje runnen in Alaska, dat bleek geen sinecure. Dus dat moest anders. En koffie roosteren? Dat gingen ze zelf doen, ze kochten de apparatuur van een olieplatformmedewerker, die in zijn vrije tijd zijn eigen koffie fabriceerde. Er zijn inmiddels 12 zaken in Anchorage, ze hebben de twee locaties van Starbucks weer opgevuld en ook als je in Wasilla bent, om de hoek bij Sarah Palin, kun je bij ze terecht.

Ik kan niet zonder koffie. Vandaar mijn obsessie. Dus voor alle koffieleuten die komende zomer naar Alaska gaan, de beste zaken van mijn laatste trip op een rijtje. En staat jouw bestemming er niet tussen? Kijk even op Kaladi.com, daar vind je alle adressen.

Whittier: Lazy Otter
Dat ze in zo’n aftands stadje, zulke goeie koffie schenken, het mag een wonder heten. Direct aan de haven. Als je de calorieën kunt hebben, ze hebben ook magnifieke cinnamon buns, warm!

Valdez: Latte Dah
Waarschijnlijk de enige tent in Valdez waar je veilig koffie drinkt. Maar dat zeg ik nadat ik me eerst bijna had laten vergiftigen in het beste hotel van het stadje. De glimlach bij de koffie helpt ook. Laatste kans voor goede koffie voor je de boot opgaat, want daar serveren ze verdunde stookolie.

Cordova: Baja Taco Espresso Bar
Een oude schoolbus onder een afdakje. Het is meer de sfeer dan de koffie. Kom je zo afgelegen als Cordova, dan wordt het sappelen voor de cafeïne verslaafden.

Cordova: Orca Adventure Lodge
Maar er is hoop in Cordova. De eigenaar van de lodge bouwt een eigen coffee shop, de Whale’s Tale, een soort Espresso Bar at the End of the Universe. Gezien de lokale mores kan het best nog en jaar duren voor hij open gaat, maar voor hetzelfde geld is hij volgende week klaar. De in plastic verpakte espresso machine staat al even op de zelfgebouwde bar en ziet er veelbelovend uit. Tot die tijd is er koffie uit een ouderwetse kan, die verrassend goed is. Dankzij de kok van de lodge, die er de sterren van de hemel kookt.

Hope: Turnagain Kayak
Er is één kroeg in het vergeten goudzoekersstadje en koffie drink je daar voor eigen risico. De dichtstbijzijnde dokter zit in Anchorage en dat is een paar uur rijden. Maar net buiten Hope, bij de Turnagain Kayak Club weten ze van koffie. Haast hebben ze er niet. Moet jij ook niet hebben.

Seward: Resurrect Art Coffe House and Gallery
Goddelijke koffie, als ik die woordspeling mag maken, want ze serveren het in een voormalige kerk. De lokale kunst die er hangt is vooral een kwestie van smaak, over de koffie kunnen we kort zijn: A Ying and yang and yippiedeedoo! Traditionele chocolate chip cookies voor de zoetekauw en je kunt er prima ontbijten. Doen veel locals ook.

Ook een grandioze koffie gedronken in Alaska? Of de SOS alarmcentrale moeten bellen na het drinken van een Cappuccino? Laat het ons weten! We zijn altijd benieuwd naar de laatste ervaringen.