Voor op de bucketlist: de nationale parken van Patagonië

Onlangs ging Iris op uitnodiging van Argentijnse luchtvaartmaatschappij Aerolineas Argentinas op studiereis naar Argentijns Patagonië. Bij deze haar ervaringen in Parque Nacional Los Glaciares in het Argentijnse deel van Patagonië.

Perito Moreno
Wakker worden, het gordijn open trekken van je hotelkamer en dan een dikke mist voor je ogen zien. Die pech had ik toen ik ’s ochtends vroeg wakker werd in El Calafate. Die dag stond een bezoek aan de Perito Moreno gletsjer op de planning, dit is één van de beroemdste gletsjers van Zuid-Amerika. Deze rivier van ijs stroomt vanaf de Zuid-Patagonische IJskap, de tweede grootste aaneengesloten ijsmassa buiten de poolgebieden, Lago Argentino in.

Enigszins teleurgesteld vanwege het weer reden we richting Bajo de las Sombras waar we aan boord stapten van een klein schip dat ons naar de gletsjer bracht. Halverwege de boottocht begon de mist langzaam maar zeker op te trekken. Ineens werd de situatie heel anders, zouden we dan toch geluk hebben en de gletsjer op zijn mooist mogen zien? We kregen onze stijgijzers uitgereikt en stapten het ijs op. Zo’n bijzondere ervaring! De felle kleuren blauw van deze gletsjer maakt pas écht indruk wanneer je er met je neus bovenop staat.

De rest van de dag brachten we door op de balkons pal tegenover de gletsjer. De Perito Moreno is een van de weinig nog groeiende gletsjers ter wereld en wordt elke dag zo’n anderhalve meter langer. Hierdoor breekt er enorm veel ijs van de gletsjer af, wat elke keer weer voor een kippenvelmomentje zorgt. Aan het einde van de dag en onder het genot van een goede Argentijnse wijn bedenk ik wat een fantastische dag het uiteindelijk werd. Nooit had ik verwacht dat het weer 180 graden om zou slaan en de luchten hier zo blauw konden zijn.

Rios de Hielo
Mocht een dagje Perito Moreno niet genoeg voor je zijn, dan raad ik je aan om de bootexcursie Rios de Hielo (‘rivieren van ijs’) te doen. Hierbij vaar je de hele dag over Lago Argentino en bezoek je de Spegazzini en Upsala gletsjers, die je niet te voet of met de auto kunt bereiken. Bij Upsala liggen talloze ijsbergen in het water te schitteren en de Spegazzini is zelfs nog een stukje groter dan Perito Moreno. Een aanrader!

El Chaltén
In het noordelijke deel van Los Glaciares ligt het bergdorp El Chaltén. Ik maakte hier een dagexcursie naartoe, maar beter is om hier minimaal voor twee of drie nachten naartoe te gaan. El Chaltén ligt aan de voet van de Cerro Fitz Roy, een prachtig gevormde berg die je in elke reisgids tegenkomt. Al onderweg naar El Chaltén zie je de berg oprijzen, heel bijzonder! El Chaltén is echt een dorp voor actievelingen, je kunt er prachtig wandelen, van korte tochten naar mooie uitzichtpunten tot meerdaagse trektochten. Helaas had ik maar een dag, maar voor een fraai uitzicht hoef je in El Chaltén nooit ver te gaan. De wandelingen naar Mirador Las Condores en Mirador de los Aguilas zijn elk een lang uur en bieden je, bij goed weer, de meest fantastische panorama’s over de Andes. Leuk om te weten trouwens is dat bij El Chaltén de beschaving ophoudt. Hierna loopt er nog een desolate weg door naar Lago del Desierto, vanaf hier kun je slechts te voet of met je fiets oversteken naar Villa O’Higgins in Chili. Wil je met de auto verder naar Chili, dan zul je een flink stuk om moeten rijden.

Reisexpert Antonette vertelt over Parque Nacional Torres del Paine, een van haar favoriete plekken in Chileens Patagonië.

Torres del Paine
Ooit zag ik een reisprogramma op tv gepresenteerd door Chris Zegers, waarbij hij in Torres del Paine was. Meteen riep ik thuis ‘daar wil ik heen’ en zo geschiedde. Inmiddels heb ik dit deel van Chileens Patagonië meerdere keren bezocht en ik raak er niet uitgekeken. Torres del Paine heeft een mix van alles. De gletsjers hier stromen van dezelfde Zuid Patagonische ijskap als de gletsjers in Argentinië, maar je moet er hier iets meer moeite voor doen om ze te zien. Met een wiebelige boot die aardig tekeer kan gaan op Lago Grey, waar het ook nog eens altijd waait, vaar je in zo’n 2-3 uur over dit ‘grijze meer’. Ik ging er op zoek naar condors en poema’s, sliep in een van de eco domes en zat uren te wachten aan de oevers van Lago Azul tot Las Torres eindelijk eens uit de wolken zouden komen.

W-trekking
In Torres del Paine liep ik de fameuze W-trekking, volgens experts ook wel een van de mooiste meerdaagse trektochten van Zuid-Amerika. Het mooiste stukje van de tocht? Het felblauwe Lago Pehoe of misschien toch wel het turkooizen Lago Nordenskjöld. De rauwe pieken van de rotsformatie Los Cuernos of misschien toch Las Torres zelf, die ik eigenlijk nog nooit zonder wolkendek heb gezien. Als ik er zo aan terug denk, is het hoog tijd om weer eens die kant op te gaan. Misschien moet ik Chris Zegers uitnodigen om mee te gaan, dat vind ik namelijk ook altijd een leuk plaatje om naar te kijken.

Wanneer je het woord Patagonië intoetst in Google, krijg je de helft van de keren de Fitz Roy te zien. De andere helft bestaat uit de fraaie bergformaties in Torres del Paine nationaal park. Zoals je ziet hebben wij een zware baan bij Askja Reizen. We reizen zo af en toe naar de andere kant van de wereld en mogen er dan nog over vertellen ook. In september is het weer zo ver, dan reist Antonette via Rio en Iguazu naar het Argentijns- en Chileense merengebied, in het noordelijk deel van Patagonië. Meekijken tijdens haar reis? Volg ons dan op Instagram voor live updates!