Dansen op een vulkaan

Eén van de bekendste vulkanen is de Eyjafjallajökull [spreek uit als ei·jaa·fjat·laa·jeu·kutl]. Op 21 maart 2010 begon de eruptie van de Eyjafjallajökull en ontstond een kleine krater waar ongeveer drie weken lang lava uit spoot. Een week later ging ik met collega Antoinette naar de zuidkust van IJsland, samen met nog een IJslandse collega. We waren hier vlakbij de vulkaan en de hele omgeving stond op zijn kop. Niet omdat het een gevaarlijke uitbarsting was, integendeel, men had het liefkozend over een “baby eruptie”. Alle IJslanders en natuurlijk ook toeristen wilden graag de vulkaan van dichtbij zien. We besloten ’s avonds met onze jeep het binnenland in te rijden. We waren hier niet alleen, wel meer dan honderd 4WD auto’s probeerden zo dicht mogelijk bij de vulkaan te komen. We reden door kleine riviertjes tot het donker werd en zagen de vulkaan gloeien in de nacht. De lava spuwde soms omhoog. Het was nog iets te ver weg om het goed te kunnen zien maar zo bijzonder om mee te maken! In de nacht reden we terug naar ons hotel en vertelde mijn IJslandse collega dat hij het noorderlicht zag. Ik geloofde het niet, ik had immers nog nooit noorderlicht gezien. Maar aan de hemel danste daar toch echt een groen staartje!

De volgende dag gingen we weer op pad om vele hotels te bekijken. We hadden gehoord dat er vanuit hotel Rangá helikoptervluchten naar de vulkaan gingen. Na meerdere telefoontjes kregen we te horen dat we mee konden! Bij het luxe hotel aangekomen werden we in grote warme pakken gehesen. We moesten even wachten tot de helikopter kwam maar toen kon ons avontuur beginnen! Het was de eerste keer dat ik in een helikopter zat en ik vond het apart om te ervaren hoe de helikopter opsteeg en bewoog. We zagen de rivieren onder ons meanderen en hoe verder we het binnenland in gingen hoe spectaculairder het uitzicht werd. Hoge bergen, diepe dalen, sneeuw en rivieren. De helikopter vloog een rondje om de vulkaan heen. Ineens gingen we zakken en zette de piloot ons bij de rand van de krater af! Toen we de helikopter uitsprongen konden we onze ogen niet geloven. Een enorm kabaal maakte de vulkaan en het lava spoot alle kanten op. Een aantal mensen rende naar de rand van de vulkaan maar ik bleef staan. Ik wilde niet rennen, niet te veel perfecte foto’s maken… ik wilde vooral dat dit voor altijd in mijn geheugen gegrift zou blijven. De helikopter kwam al weer snel terug en vloog een paar keer rond de vulkaan. Onder meer over het deel waar de mensen weer terug moesten lopen, om ze even op te jagen. Terug in de helikopter konden we bijna niet geloven wat we hadden gezien!

Drie weken later, op 13 april 2010 ga ik met mijn ouders en man naar IJsland. Voor mijn ouders is dit de eerste keer dat ze hier zijn en we verheugen ons op een gezellige week waarbij ik ze mijn lievelingsland kan laten zien. De volgende ochtend word ik wakker van een sms van Antoinette: “gaat alles goed met jullie?” Ik vraag me af waarom ze dit nou stuurt, lief van haar maar niet gebruikelijk. Die ochtend is de eruptie gestart van de vulkaan onder de gletsjer. Nu spuwt de Eyjafjallajökull grote wolken as in plaats van een stroompje lava. Deze uitbarsting had zeer grote gevolgen voor het vliegverkeer in Europa. Op IJsland was er bijna niets te merken van de uitbarsting. De zuidkust was weliswaar afgesloten vanaf de plaats Hvolsvöllur maar er was niet veel te zien vanaf de ringweg. Wij moesten onze plannen aanpassen want we konden niet de geplande reis langs de zuidkust volgen en uiteindelijk ook niet terugvliegen naar Nederland. We bleven drie dagen langer op het eiland waar we genoten van het mooie weer, een walvisexcursie en ritjes naar Hvolsvöllur om een glimp van de uitbarsting van de vulkaan op te vangen en het mediacircus te zien. Totdat bleek dat er wel vluchten naar Scandinavië mogelijk waren. We konden een vliegticket naar Göteborg boeken en vanuit het vliegtuig zagen we de imponerende aswolk. We vlogen noordelijk hiervan, waardoor het voor ons geen gevolgen had. Na een overnachting in de stad konden we in circa 20 uur met de trein naar huis reizen door Zweden, Denemarken en Duitsland. Deze reis zal ik ook niet zomaar vergeten, en mijn ouders al zeker niet!

Ik denk dat dit het meest bijzondere is wat ik ooit mee heb mogen maken op reis. Wie kan er nou zeggen dat je twee vulkaanuitbarstingen hebt meegemaakt? Ik heb het natuurgeweld van zo dichtbij kunnen zien en besefte daarmee ook hoe sterk de krachten van de natuur zijn!

Meld je aan voor onze eruptielijst en wie weet maak je dit zelf ook een keer mee!