De magie van de Atacama woestijn

Als iemand die van hoge bergen, gletsjers en ijs houdt, past een bezoek aan Torres del Paine natuurlijk prima in mijn straatje. Ik wandelde er, maakte een gletsjercruise en klikte heel wat weg met mijn camera. Hoewel het er ijskoud was, had ik het steevast warm van binnen. Wat een mooie en ruige plek. Dat ik hierna nog naar de Atacama woestijn ging, nam ik ter kennisgeving aan. De trip naar Chili was na Torres del Paine eigenlijk al meer dan geslaagd. Dat de Atacama woestijn een nog heftiger indruk kon maken, had ik vooraf niet kunnen bedenken.

Van vulkaan tot geiser
De aankomst in de Atacama woestijn vergeet ik niet snel. Na een zeer vroege vlucht (via Santiago) naar Calama, volgt een rit van ongeveer een uurtje naar ons hotel in San Pedro de Atacama: het luxe Tierra Atacama Hotel. Na ontvangst spreken we, onder het genot van een Pisco Sour, het programma voor de komende dagen door. Terwijl het zwembad lonkt buig ik me over de enorme kaart van de Atacama woestijn die ze hebben liggen.

Onze eerste excursie voert ons naar de Valle de la Luna, oftewel de Maanvallei. Aan het einde van de middag rijden we naar een gebied net buiten San Pedro en maken we enkele korte wandelingen langs bizarre rotsformaties. Het echte spektakel gaat echter pas beginnen zodra de zonsondergang begint: de bruine rotsen kleuren rood, oranje en roze en wederom onder het genot van een drankje zien we de bijna zesduizend meter hoge Licancabur vulkaan steeds feller oranje worden.

Die nacht slaap ik goed maar kort want … de volgende ochtend staan we alweer vroeg op voor de volgende excursie: die naar de Tatio geisers. Eerlijk is eerlijk, ze zijn niet de meest spectaculaire ter wereld (dat is Strokkur op IJsland, gevolgd door Old Faithful in Yellowstone, wat mij betreft althans) maar de setting is bijzonder fraai. De reden dat we vroeg op moesten en voor dag en dauw naar grote hoogte reden, was omdat de geisers op zijn actiefst zijn tijdens zonsopkomst. De aarde warmt dan op en zorgt ervoor dat er overal thermische activiteit plaatsvindt. Kom je halverwege de dag, dan is de activiteit aanzienlijk minder. Het vroege opstaan loont dus zeker. Terwijl ik me verwonder over de natuur en over de grens met Bolivia staar, kookt de gids een eitje in het hete water.

Nog meer vulkanen en zoutvlaktes
Na een middag gevuld met hotelbezoeken (part of the job, zo kunnen wij je immers het beste advies geven) gaan we de volgende dag op pad naar grote hoogte. We bezoeken vandaag de altiplano lagunes bij Miñiques en Miscanti. Deze liggen op ruim vierduizend meter hoogte in de altiplano ten zuiden van San Pedro en alleen de rit er naartoe is al prachtig. We rijden door historische dorpen en langs grote groepen alpaca’s en vicuña’s. Ik zit nonstop met mijn neus tegen het raam van het busje geplakt en mijn ogen doen pijn van de schoonheid van dit gebied. Van de leegte, de ruimte, de immensheid en de oneindigheid.

Op de laatste dag bezoeken we, net voor onze terugvlucht naar Santiago, nog even kort de zoutvlaktes van de Atacama woestijn. Deze vlaktes zijn niet zomaar een verschijning, maar de zoutdelen steken recht omhoog de lucht in. Dit komt doordat het de opgedroogde bodem van een binnenzee is en het zout door de verdamping omhoog trok, wat er voor zorgde dat deze bijzondere vormen konden ontstaan. We worden vergezeld door felroze flamingo’s en her en der een condor. ‘Onwerkelijk’ is het woord dat dit landschap het beste omschrijft.

Terug naar huis
Aan het einde van de middag maken we ons op om terug te gaan naar de luchthaven voor de vlucht naar Santiago en aansluitend weer naar Amsterdam. Bij het afscheid moet ik even slikken. Nooit had ik verwacht dat een woestijn zo’n onuitwisbare indruk op me zou kunnen maken. Dat een ‘dorre en droge’ boel me zo zou kunnen imponeren. Dat ik de woestijn boven de ijsvelden zou verkiezen. Mocht ik ooit eens de kans hebben om terug te gaan naar Chili, dan staat een bezoek aan de Atacama woestijn met stip op 1 van de lijst met dingen die ik graag (nogmaals) wil zien. De magie die de Atacama bezit is een waardevol goed en ik kan je slechts aanraden het zelf eens te gaan ervaren!